PZW

POLSKI ZWIĄZEK WĘDKARSKI (PZW)

NAJWIĘKSZE STOWARZYSZENIE POLSKICH WĘDKARZY

NAJWIĘKSZY WĘDKARSKO-RYBACKI UŻYTKOWNIK WÓD ŚRÓDLĄDOWYCH W POLSCE

 

 

 

---

 

W 2020 ROKU POLSKI ZWIĄZEK WĘDKARSKI
OBCHODZI 70-LECIE SWOJEJ DZIAŁALNOŚCI

 

Może inne rozrywki gwałtowniejsze wywołują wrażenia, silniej wstrząsają nerwami, żadna jednak nie wymaga więcej sprawności, żadna umysłu tak skutecznie i gruntownie nie orzeźwia, żadna tak równomiernych pod względem pewności ręki, bystrości wzroku i szybkiego oryentowania się nie stawia wymogów, jak sztuka łowienia ryb. Prawda, że dziwnem się wydać musi niewtajemniczonym, jak łowić można największe ryby na haczyk ledwie widoczny, na żyłkę cienką jak pajęczyna, na kij wątły i nie ledwo pod własnym uginający się ciężarem – lecz w tem właśnie leży tryumf sztuki nad nieokrzesaną siłą, w tem odpowiedź na pytanie, dlaczego sport wędkowy, we właściwem swem znaczeniu „sztuką”, a nie li tylko zabawką się nazywa i nazywać powinno.

 

Prof. J. ROZWADOWSKI
(Poradnik miłośników sportu wędkowego, 1900)

 

---

 

POLSKI ZWIĄZEK WĘDKARSKI – NAJWIĘKSZE STOWARZYSZENIE POLSKICH WĘDKARZY

 

Polski Związek Wędkarski zrzesza 630 tys. członków, reprezentujących wszystkie środowiska i grupy społeczne. Jest kontynuatorem ponad 140-letniej historii i tradycji zorganizowanego wędkarstwa polskiego.

 

Struktury organizacyjne PZW tworzą koła (2500) i okręgi (42) jako jednostki terenowe.

 

Związek opiera działalność na pracy społecznej członków.

 

Celem Związku jest organizowanie wędkarstwa, rekreacji, sportu wędkarskiego, użytkowanie wód, działania na rzecz ochrony przyrody i kształtowania etyki wędkarskiej.

 

Związkiem kieruje Zarząd Główny w Warszawie, organizując pracę całego stowarzyszenia.

 

PZW prowadzi działalność w zakresie zagospodarowania i ochrony wód, realizuje politykę ekologiczna państwa, zgodną z przyjętymi przez Polskę międzynarodowymi konwencjami i dyrektywami Unii Europejskiej.

 

Polski Związek Wędkarski jest członkiem dwóch międzynarodowych organizacji:
– Międzynarodowej Konfederacji Wędkarstwa Sportowego CIPS (od 1958 r.)
– Europejskiej Federacji Wędkarzy EAF (od 2007 r.).

 

NAJWIĘKSZY UŻYTKOWNIK RYBACKO-WĘDKARSKI WÓD ŚRÓDLĄDOWYCH W POLSCE

 

Polski Związek Wędkarski gospodaruje na ponad 218 tys. ha wód. W stosunku do całego areału wód śródlądowych w kraju, w dyspozycji PZW jest około 45% ich powierzchni. PZW użytkuje 66% całej powierzchni wód płynących (rzeki), 84% powierzchni zbiorników zaporowych i 26% ogólnej powierzchni jezior.

 

PZW zagospodarowanie akwenów opiera na zasadach naukowych, dotyczących biologicznej ochrony gatunków, zgodnie z zasadami racjonalnego, umiarkowanego użytkowania zasobów wód. PZW dla zachowania ginących i zagrożonych gatunków ryb wspiera ich aktywną ochronę przez doskonalenie biotechniki rozrodu i chowu, z zachowaniem ich swoistej różnorodności genetycznej. W działalności zarybieniowej PZW preferuje zasadę niewprowadzania do wód powierzchniowych gatunków obcych rodzimej faunie.

 

PZW prowadzi w 48 obiektach zarybieniowych chów i hodowlę ryb niezbędnych do zarybień wód śródlądowych. Jest największym w kraju producentem materiału zarybieniowego ryb reofilnych, drapieżnych i łososiowatych. Produkcja materiału zarybieniowego średniorocznie wynosi 405 ton i osiąga wartości 10,1 mln zł, natomiast wielkość rocznego zarybienia wód użytkowanych przez PZW to 1600 ton o wartości 36 mln zł.
W zarybieniu występują m.in. takie gatunki, jak: pstrąg potokowy – 7 mln szt., lipień – 750 tys. szt., głowacica – 600 tys. szt., sandacz – 18 mln. szt., szczupak – 67 mln szt., ryby reofilne rzeczne – 53,5 mln szt.

 

PZW chroni wody śródlądowe w oparciu o działalność Społecznej Straży Rybackiej liczącej około 8,5 tys. strażników. SSR działa we wszystkich jednostkach organizacyjnych i współpracuje z Państwową Strażą Rybacką, policją i Strażą Graniczną.

 

Każdego roku straż PZW przeprowadza około 45 tysięcy akcji, kontroluje około 290 tys. osób, likwiduje 9,5 tys. kłusowniczych sieci i innych narzędzi służących do nielegalnego połowu ryb.

 

140 LAT WĘDKARSTWA – Z KART HISTORII

 

13 lipca 1879 r. w Krakowie zostało powołane Krajowe Towarzystwo Rybackie, które zapoczątkowało zorganizowaną działalność rybacką i wędkarską na ziemiach polskich pozostających pod zaborami. Pierwszym prezesem Towarzystwa został dr M. Nowicki, który pełnił tę funkcję do 30 października 1890 r.

 

Od samego początku Towarzystwo, obok spraw organizacyjnych, zajmowało się zarybianiem rzek i ochroną rybostanu, badaniami ichtiofaunistycznymi i krzewieniem oświaty rybackiej. Z inicjatywy władz Towarzystwa, 24 stycznia 1887 r., została uchwalona „Krajowa ustawa o rybołówstwie dla Królestwa Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim”, co pozwalało unormować stosunki prawne i rybackie w rzekach południowej części kraju.

 

Rozwój Sportu Wędkarskiego – połów ryb na sztuczną muchę – w 1896 r. zapoczątkował Krakowski Klub Rybactwa. Po 1907 roku jego działalność kontynuowało Towarzystwo Miłośników Sportu Wędkarskiego.

 

Po I wojnie światowej kontynuowano dotychczasowe kierunki działalności Towarzystwa. Wzrosła efektywność zarybiania rzek i ich ochrony, zbudowano wiele ośrodków zarybieniowych, m.in. w Foluszu, Nowym Sączu, Czatkowicach, Porąbce, Myślenicach, Zawoi i Tarnowie. W tym czasie powstały inne stowarzyszenia wędkarskie, które prowadziły swą działalność do 1939 r.

 

Krajowe Towarzystwo Rybackie było również inicjatorem, członkiem i założycielem w 1929 roku Związku Organizacji Rybackich Rzeczypospolitej Polskiej. Z jego inicjatywy została uchwalona w 1932 roku ustawa o rybołówstwie w wodach śródlądowych, która regulowała warunki uprawiania rybactwa i wędkarstwa w Polsce.

 

Ze względu na znaczą liczbę towarzystw wędkarskich działających w kraju, 29 stycznia 1932 roku został utworzony Związek Sportowych Towarzystw Wędkarskich (ZSTW) z siedzibą w Warszawie. Jego prezesem został dr Adam Lardmer z Krakowa, a od 1934 roku Włodzimierz Czermiński, który pełnił tę funkcję do końca istnienia Związku, tj. do 1949 roku, z przerwą w czasie II wojny światowej.

 

Władze Związku powołały w 1936 roku „Wiadomości Wędkarskie”, jako czasopismo wszystkich wędkarzy polskich.

 

1 września 1939 roku ZSTW zrzeszał 54 towarzystwa wędkarskie skupiające 2073 członków. W okresie okupacji, na terenie Generalnej Guberni istniało 38 towarzystw wędkarskich, użytkujących 167 obwodów rybackich i zatrudniających 255 strażników. W towarzystwach tych było 3033 członków.

 

Po zakończeniu działań wojennych, w latach 1945-1946 działały w Polsce: Krajowe Towarzystwa Rybackie w Krakowie oraz Okręgowy Związek Sportowy „Warta” w Poznaniu.

 

16 lutego 1947 roku zjazd delegatów towarzystw wędkarskich w Warszawie reaktywował działalność Związku Sportowych Towarzystw Wędkarskich. Wznowiono także wydawanie „Wiadomości Wędkarskich”.

 

23 września 1949 roku na mocy decyzji Zarządu Miejskiego w Warszawie, działalność Związku została zawieszona. Następnie, 19 marca 1950 r., na Nadzwyczajnym Walnym Zjeździe ZSTW w Warszawie z udziałem 270 delegatów reprezentujących 35 tys. członków, powołano Polski Związek Wędkarski, którego działalność otworzyła kolejny etap w rozwoju zorganizowanego wędkarstwa w Polsce. Aktywnie w nim uczestniczy obecnie ponad 600 tys. członków naszego Związku.

 

DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWO-BADAWCZA I WDROŻENIOWA

 

Polski Związek Wędkarski jest promotorem wędkarstwa proekologicznego, uznającego nadrzędność ochrony środowiska nad działalnością gospodarczo-komercyjną. W swojej działalności ma wsparcie nauki, współpracuje z większością ośrodków naukowo-badawczych i wyższych uczelni w Polsce wykonujących badania na rzecz ochrony środowiska, gospodarki wędkarskiej i rybackiej.

 

Tematyka badawcza obejmuje:
– prace ichtiofaunistyczne, monitoring ichtiofauny rzek,
– opracowanie biotechniki rozrodu ryb,
– badania czynników wpływających na efektywność zarybiania,
– oceny presji wędkarskiej,
– biologię ryb ze szczególnym uwzględnieniem gatunków cennych i zanikających,
– badania wędrówek ryb, obserwacje przepławek, hydroelektrowni i spiętrzeń pod względem ich wpływu na produkcję ryb w rzekach.

 

PZW inspiruje i w dużej części finansuje prace naukowe, które umożliwiają nie tylko określenie aktualnego stanu ryb w większości rzek Polski, ale wskazują na możliwość jego poprawy w makroskali i skali lokalnej przez zmianę struktury zarybień. Pozwala to na restytuowanie gatunkowej różnorodności ichtiofauny w rzekach oraz przywracanie możliwości powrotu ryb wędrownych (certa, łosoś, jesiotr).

 

PZW podejmuje działania ograniczające dalszą degradację środowiska wodnego, włącznie z przywracaniem naturalnego biegu rzek i dostosowaniem gospodarki rybacko-wędkarskiej (zarybianie, połowy) do możliwości produkcyjnych wód. Organizuje lub współorganizuje konferencje naukowe służące prezentowaniu wyników badań prowadzonych na jego rzecz. Wydaje „Roczniki Naukowe” – czasopismo zawierającego publikacje z prowadzonych badań.

 

DZIAŁALNOŚĆ EDUKACYJNO-WYCHOWAWCZA

 

Popularyzowanie i upowszechnianie wędkarstwa oraz wiedzy ekologicznej wśród młodzieży należy do najważniejszych celów statutowych PZW. Na XXVI Krajowym Zjeździe Delegatów PZW w 1997 roku w uchwale programowej stwierdzono m.in.: Wobec dokonującej się zmiany pokoleniowej, każde ogniwo organizacyjne Związku zobowiązane jest do prowadzenia, rozwijania i doskonalenia pracy szkoleniowo-wychowawczej w środowisku młodzieżowym. Praca ta powinna służyć pozyskiwaniu młodzieży do Związku i systematycznemu zwiększaniu liczby członków uczestników”. Realizacji tego zadania służą zapisane w Statucie PZW obowiązki zarządów wszystkich instancji, dotyczące organizowania pracy z młodzieżą i finansowania tej działalności. Koła i okręgi PZW tworzą sekcje młodzieżowe, organizują kursy i obozy wędkarskie zakończone egzaminami na kartę wędkarską, powołują wśród młodzieży kluby zainteresowań wędkarskich, organizują liczne i różnorodne konkursy i akcje edukacyjno-wędkarskie. Do tradycji w PZW weszły masowe imprezy sportowo-rekreacyjne związane z obchodami Dnia Dziecka. Tematyka młodzieżowa znajduje znaczące miejsce na łamach prasy wędkarskiej.

 

Całość nadzoruje i wspiera powołana przy Zarządzie Głównym PZW Rada ds. Młodzieży. Komisja ta opracowuje coroczne plany pracy z młodzieżą, a także nadaje uprawnienia instruktorom szkolenia młodzieży, którzy działają na szczeblu kół, okręgów oraz w ZG PZW. Elementem wspierania działalności młodzieżowej służą także: corocznie ustanawiane ulgi w składkach członkowskich dla młodzieży, odpowiednie zapisy w Regulaminie Amatorskiego Połowu Ryb oraz system zawodów sportowych w kategoriach młodzieżowych.

 

SPORT

 

Wędkarstwo jest najbardziej masowym hobby w Polsce. Wędkarstwo to rekreacja i wypoczynek, ale także dyscyplina sportowa uprawiana w wielu państwach na całym świecie. Rokrocznie organizowane są mistrzostwa świata i Europy, w których uczestniczą członkowie PZW. W Polsce sport wędkarski realizowany jest w klubach wędkarskich, a zawody towarzyskie rozgrywane są w kołach. Sport wędkarski realizowany jest poprzez organizowanie ogólnopolskich imprez z cyklu Grand Prix, mistrzostw okręgu i mistrzostw Polski. Z zawodów tych wyłania się reprezentantów Polski na mistrzostwa świata i Europy. Związki Wędkarskie, w tym również Polski Związek Wędkarski, zrzeszone są w Międzynarodowej Konfederacji Sportu Wędkarskiego (CIPS) oraz w Międzynarodowej Federacji Sportu Rzutowego (ICSF).

 

Polska od lat uczestniczy w rywalizacji międzynarodowej w wędkarstwie spławikowym (w kategorii seniorów, kobiet i juniorów), spinningowym (w kategorii seniorów), muchowym (w kategorii seniorów) oraz rzutowym (w kategorii seniorów, kobiet, juniorów i juniorek).

 

Polscy wędkarze od wielu lat stanowią ścisłą czołówkę światową. W latach 1985-2014 na mistrzostwach świata i Europy zdobyli łącznie 387 medali w wędkarstwie rzutowym, spławikowym, muchowym, spinningowym, morskim i podlodowym. Dzięki tym osiągnięciom Polskiemu Związkowi

Wędkarskiemu powierzono organizację wielu zawodów rangi mistrzostw świata i mistrzostw Europy (wykaz zawodów tylko z ostatnich lat):

– 2005 r. – Mistrzostwa Europy w Wędkarstwie Muchowym (Krosno) i Mistrzostwa Europy w Wędkarstwie Rzutowym (Leszno),
– 2007 r. – Mistrzostwa Świata w Wędkarstwie Podlodowym (Mikołajki),
– 2008 r. – Mistrzostwa Świata w Wędkarstwie Rzutowym (Kraków),
– 2009 r. – Mistrzostwa Świata w Wędkarstwie Podlodowym (Augustów),
– 2010 r. – Mistrzostwa Świata w Wędkarstwie Muchowym (Krosno) i Klubowe Mistrzostw Europy w Wędkarstwie Spławikowym (Poznań).
– 2011 r. – Mistrzostwa Europy w Wędkarstwie Spławikowym (Opole) i Mistrzostwa Świata Juniorów w Wędkarstwie Rzutowym (Szamotuły),
– 2012 r. – Mistrzostwa Europy w Wędkarstwie Morskim z Dryfującej Łodzi (Darłowo) i Mistrzostw Świata w Wędkarstwie Spinningowym na Przynęty Sztuczne z Brzegu (Wojnów),
– 2013 r. – Mistrzostwa Świata Seniorów w Wędkarstwie Spławikowym (Warszawa) i Mistrzostwa Europy w Wędkarstwie Morskim z Dryfującej Łodzi (Łeba)

-  2014 r. - Halowy Puchar Europy w Wędkarstwie Rzutowym (Poznań), Mistrzostwa Świata Seniorów w Wędkarstwie Rzutowym (Szamotuły) oraz Mistrzostwa Świata Juniorów w Wędkarstwie Muchowym (Nowy Sącz)
-  2015 r. - Halowy Puchar Europy w Wędkarstwie Rzutowym (Poznań)

 

W 2016 r. PZW będzie organizatorem Mistrzostw Europy w wędkarstwie muchowym, natomiast w roku 2017 Mistrzostw Świata w wędkarstwie spławikowym kobiet oraz Mistrzostw Świata weteranów w castingu.

 

DZIAŁALNOŚĆ WYDAWNICZA

 

Działalność wydawnicza to bogata literatura poradnikowa, liczne biuletyny organizacyjne i prasa wędkarska. Służą one prezentacji zasad organizowania wędkarstwa, rekreacji, sportu wędkarskiego, a także popularyzacji wiedzy dotyczącej użytkowania wód, ochrony przyrody i kształtowania etyki wędkarskiej.

 

Polski Związek Wędkarski kontynuuje wydawanie czasopisma „Wiadomości Wędkarskie”, którego pierwszy numer ukazał się w styczniu 1936 roku, jako wydawnictwo Związku Sportowych Towarzystw Wędkarskich, a od 1951 roku stanowi wydawnictwo PZW. Obecnie „Wiadomości Wędkarskie” ukazują się jako miesięcznik w nakładzie blisko 100 tys. egzemplarzy i zajmują pierwsze miejsce na rynku czasopism hobbystycznych w Polsce. Od 1999 roku redakcja publikuje także przewodniki wędkarskie pt. „Polskie wędkarskie eldorado”.

 

Wiele wydawnictw PZW zapewniło sobie historyczną rolę w rozwoju wędkarstwa w Polsce. Do takich należą wydane w 1985 roku „Wędkarstwo Polskie” Jerzego Paladino, „Wędkarstwo gruntowe” (1981 r.) i „Wędkarstwo spławikowe” (1986 r.) Zbigniewa Dziedzica oraz poradnik szkoleniowy PZW „O wędkarstwie, ekologii i etyce”. Ponadto staraniem PZW ukazują się kalendarze wędkarskie, plansze szkoleniowe, mapy, a także co roku aktualizowane zbiory przepisów sportu wędkarskiego, wykazy łowisk na rzekach górskich i wodach śródlądowych.

 

Zarząd Główny PZW od 1987 r. wydaje także „Biuletyn Wędkarski”, wydawnictwo do użytku wewnętrznego, którego dystrybucja odbywa się za pośrednictwem zarządów okręgów PZW. W sferze działalności wydawniczej i promocyjnej PZW działa również rzecznik prasowy PZW. Działalność wydawniczą prowadzi także większość zarządów okręgów, ograniczając się jednak do wydawnictw organizacyjnych i okazjonalnych oraz map i przewodników po lokalnych łowiskach wędkarskich.

 

W 2005 roku powstał portal związkowy www.pzw.org.pl, który od kilku lat znajduje się w ścisłej czołówce polskich serwisów internetowych o tematyce wędkarskiej.

 

W kolejnych latach PZW uruchomił serwisy: www.kartawedkarska.pl oraz www.szkolkawedkarska.pl.

 

 

ZARZĄD GŁÓWNY POLSKIEGO ZWIĄZKU WĘDKARSKIEGO
00-831 WARSZAWA, UL. TWARDA 42
TEL. 22/620-89-66
e-mail: zgpzw@zgpzw.pl
www.pzw.org.pl